Σκέψου τη ζωή σαν ένα ταξίδι με το τρένο... Σε αυτό υπάρχουν άνθρωποι- σταθμοί. Υπάρχουν αυτοί που μπαίνουν μαζί σου στο τρένο και ταξιδεύουν για πάντα και άλλοι που κατεβαίνουν κάποια στιγμή. Το θέμα είναι ότι αυτό το ταξίδι πάντα θα έχει στάσεις -σταθμούς... Είναι αναπόφευκτο!! Οπότε κοίταξε τους, μίλησε τους μπορεί να έχουν να σου δώσουν πολλά παραπάνω από αυτά που φαντάζεσαι... Εγώ βρήκα τον άνθρωπο που πλέον είναι αδερφή μου σε μία στάση και σε μια ηλικία που κάποιοι κατέβηκαν και που πίστευα ότι κανείς δεν θα ανέβει... Κι όμως πάντα κάποιος έρχεται.. Σε κοιτάζει και είναι σαν να σε ξέρει και το ίδιο νιώθεις και εσύ.. Και αυτό , πίστεψε με δεν έχει ηλικία.. Μπορεί να συναντήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο ενώ έχεις μεγαλώσει , ενώ θεωρείς ότι δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που θα μπορούσες να δεθείς.. Κι όμως... Από την άλλη μπορεί αυτοί που ταξιδεύεις μαζί τους χρόνια να μην σε γνωρίζουν πια , να μην έχουν να μοιραστούν τίποτα κοινό μαζί σου... Αυτοί είναι που πρέπει να τους αφήσεις να κατεβούν και να ανέβουν σε ένα άλλο τρένο... Άλλωστε ποιος ξέρει;; Ίσως να ξανά ανέβουν κάποτε... Όταν τα συνειδητοποιήσεις όλα αυτά θα μείνεις για πάντα νέος... γιατί θα ζεις!! Γιατί θα περιμένεις κάποιους ανθρώπους ... Φίλους ή έρωτες, δεν έχει σημασία... Όπως σημασία δεν έχει αν θα λείπουν από τη ζωή σου εκείνη τη χρονική περίοδο... Και στην τελική, αυτό δεν είναι το ωραίο με τη ζωή...;;;; Κανείς δεν ξέρει τη θα συμβεί στην επόμενη στάση...
Σ' ευχαριστώ που μου μίλησες σήμερα... Που με νιώθεις και σε νιώθω... Που δεν με κρίνεις και δε σε κρίνω... Που με έκανες να γράψω κάτι... Είμαι εδώ να ξέρεις... Για να περάσουμε τα καλά και τα κακά μαζί... Τώρα ταξιδεύουμε μαζί!!!
