Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Εδώ είναι το ταξίδι...

Σκέψου τη ζωή σαν ένα ταξίδι με το τρένο... Σε αυτό υπάρχουν άνθρωποι- σταθμοί. Υπάρχουν αυτοί που μπαίνουν μαζί σου στο τρένο και ταξιδεύουν για πάντα και άλλοι που κατεβαίνουν κάποια στιγμή. Το θέμα είναι ότι αυτό το ταξίδι πάντα θα έχει στάσεις -σταθμούς... Είναι αναπόφευκτο!! Οπότε κοίταξε τους, μίλησε τους μπορεί να έχουν να σου δώσουν πολλά παραπάνω από αυτά που φαντάζεσαι... Εγώ βρήκα τον άνθρωπο που πλέον είναι αδερφή μου σε μία στάση και σε μια ηλικία που κάποιοι κατέβηκαν και που πίστευα ότι κανείς δεν θα ανέβει... Κι όμως πάντα κάποιος έρχεται.. Σε κοιτάζει και είναι σαν να σε ξέρει και το ίδιο νιώθεις και εσύ.. Και αυτό , πίστεψε με δεν έχει ηλικία.. Μπορεί να συναντήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο ενώ έχεις μεγαλώσει , ενώ θεωρείς ότι δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που θα μπορούσες να δεθείς.. Κι όμως... Από την άλλη μπορεί αυτοί που ταξιδεύεις μαζί τους χρόνια να μην σε γνωρίζουν πια , να μην έχουν να μοιραστούν τίποτα κοινό μαζί σου... Αυτοί είναι που πρέπει να τους αφήσεις να κατεβούν και να ανέβουν σε ένα άλλο τρένο... Άλλωστε ποιος ξέρει;; Ίσως να ξανά ανέβουν κάποτε... Όταν τα συνειδητοποιήσεις όλα αυτά θα μείνεις για πάντα νέος... γιατί θα ζεις!! Γιατί θα περιμένεις κάποιους ανθρώπους ... Φίλους ή έρωτες, δεν έχει σημασία... Όπως σημασία δεν έχει αν θα λείπουν από τη ζωή σου εκείνη τη χρονική περίοδο... Και στην τελική, αυτό δεν είναι το ωραίο με τη ζωή...;;;; Κανείς δεν ξέρει τη θα συμβεί στην επόμενη στάση... 
Σ' ευχαριστώ που μου μίλησες σήμερα... Που με νιώθεις και σε νιώθω... Που δεν με κρίνεις και δε σε κρίνω... Που με έκανες να γράψω κάτι... Είμαι εδώ να ξέρεις... Για να περάσουμε τα καλά και τα κακά μαζί... Τώρα ταξιδεύουμε μαζί!!!

Υ.Σ. Αφιερωμένο στον Γ.

8 σχόλια:

  1. Όμορφο. Έτσι όπως θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τη ζωή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ο τόσο αληθινός επίλογος σου σε δεύτερο πρόσωπο, σίγουρα κάνει τον Γ. αλλά και σένα δύο χαμογελαστούς και τυχερούς συνεπιβάτες :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΘΗΝΑ.
    (ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ!)
    ΘΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙΣ ΚΑΙ HOTMAIL KAΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ?
    ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΩ ΩΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ!
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι σημαντικό να συνταξιδεύεις με κάποιον. Εγώ από προχθές νιώθω πως ο κάποιος, ή για να κυριολεκτώ, η μονάκριβη της ζωής μου αποφάσισε να κατέβει από τη στάση. Για λίγο? Για πολύ? Δεν ξέρω. Απλά ελπίζω. Παίρνω κουράγιο από τις γραφές των ανθρώπων, λες και μανιωδώς προσπαθώ να διακρίνω και τον εαυτό μου μέσα στους άλλους. Τραγικό πράγμα η εταιροταύτιση αλλά αναγκαίο. Θα'θελα να πάω την σκέψη σου λίγο πιο μακριά, όχι γιατί εσύ δεν μπορείς. Θα ήθελα να την πάω πέρα από τη νιότη και να την φθάσω στην Αθανασία. Μεγαλεπίβολο σχέδιο αλλά εφικτό αν αναλογιστώ πως γράφω πέντε αράδες στη σελίδα ενός ανθρώπου που τα γραπτά του προδίδουν μια ιδιαίτερη ψυχή. Ωραίο το ταξίδι του τραίνου σου, του τραίνου του κάθε ανθρώπου, ειδικά όταν οδεύει προς την αποτύπωση του Είναι μας μέσα σε κάποιον άλλον. Το καθρέφτισμα του κόσμου μας στα μάτια ενός άλλου είναι η ύψιστη στιγμή. Είναι το αντάμωμα με την Αθανασία. Αν αυτό βιώνεις πραγματικά χαίρομαι...
    Θανάσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν εχασες την μονακριβη σου αναλογισου μηπως εφταιξες και εσυ και την εχασες... Μηπως κατα βαθος δεν την κρατησες στο τραινο σου.. και αν τελικα εσυ εκανες οτι μπορουσες ισως να επρεπε να κατεβει... να συνεχισει λιγο μονη της ή και πολυ ή και για παντα... Στο δικό σου θα ανεβουν αλλοι ή θα περασεις χρονο με τους ήδη υπαρχοντες... Όπως και να χει θα συμφωνήσω με τα τελευταια λογια σου... Το εχω βιώσει μονο σε φιλικο επιπεδο.. ποτε σε ερωτικο.. αν μου συμβει καποτε αυτο τοτε θα είναι όντως μαγικο!!
      Σε ευχαριστω για το σχολιο σου

      Διαγραφή
  5. Εγώ σε ευχαριστώ για την απάντηση. Ήταν πολύ τίμια και ελικρινής.
    Θανάσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή